عسل و کبد

عسل، قند خون را کنترل می کند - در اکثر افراد، عسل به کنترل قند خون، کمک بسیاری می کند. این امر برای افرادی کـــه احتمـال ابتلا به چربی کبد در آنها می رود، بسیار مهم است. از آنجاییکه نسبت فروکتوز به گلوکز در عسل 1:1 است، برای ایجاد ذخیره ی مناسب گلیکوژن در کبد، نسبتی بسیار خوب است. اگر ذخیره ی گلیکوژن در کبد، مناسب و کافی نباشد، باعث آزاد شدن هورمونهای فشار توسط کبد شده و در دراز مدت باعث سوخت نامناسب گلوکز می شود، که همین امر خود باعث مقاومت بدن در برابر انسولین شده و باعث چرب شدن کبد انسان می شود.

عسل حاوی باکتریهای مفید است - سیستم گوارشی انسان، حاوی برخی باکتریهای مفید است که برای سلامت بدن لازم هستند. ثابت شده است که عسل خالص و طبیعی، حاوی 6 گونه لاکتوباسیل و 4 گونه ی بیفیدوباکتری است. محققان معتقدند صدماتی که به کبد وارد می شود غالباً بخاطر عدم توازن در باکتریهای گوارشی است، و اگر میزان این باکتریها زیاد باشد، کبد در برابر صدمات مقاوم تر است. 

عسل، آنتی اکسیدانی قوی است - طبق تحقیقات مشخص شده است که عسل، حاوی نوعی آنتی اکسیدان قوی به نام پُلی فنول است. در تحقیقات دیگری که در سال 2013 انجام شد، محققان اعلام کردند قدرت عسل در تقویت کبد با سیلی مارین (نوعی شیرة گیاهی که از گیاه سیلییوم از تیره ی کاسنیان) برابری می کند! آنها متوجه شدند این دو ماده، از فشارهای اکسید کننده به خوبی جلوگیری می کنند. بعلاوه، خود عسل حاوی لیپیدی است که کاهنده ی فشار اکسید کننده است. این امر به پیشگیری از انباشته شدن چربی در کبد کمک بسیاری می کند.