عسل طبیعی سلامت آفرین

عسل طبیعی سلامت آفرین

معرفی و فروش انواع عسل و داروهای گیاهی
عسل طبیعی سلامت آفرین

عسل طبیعی سلامت آفرین

معرفی و فروش انواع عسل و داروهای گیاهی

مصرف روزانه ی عسل

 

 

این سوالی است که افراد زیادی از ما می پرسند. فکر می کنید جواب ما چیست؟ اینکه می گوییم: "آقا هر چقدر بیشتر عسل بخوری، بهتره! هر چی که می تونی عسل بخور، خیلی خوبه!!!" ؟؟؟؟

بهتر است بدانید ما هیچگاه چنین پیشنهاد و توصیه ای را به هیچ شخصی نکرده و نمی کنیم. همه می دانیم، مصرف بیش از حد هر چیزی، حال عسل هم باشد، برای بدن مضر است. 

خب؟ حالا مصرف روزانه ی عسل چقدر باید باشد؟

 این امر، یک مورد کلی نیست که بگوییم  همه می توانند 10 قاشق چایخوری به طور روزانه عسل بخورند. هر شخص، به  تناسب وزن، سن و نوع متابولیسم بدنش به مقدار خاصی از مواد غذایی نیازمند است.

در اینجا ما یک حداقل، یک حداکثر و یک مقدار نسبتاً همگانی معرفی می کنیم:

طبق نظر اکثر متخصصان تغذیه، مصرف سرانه ی عسل در هر سال، می بایست حداقل 3 الی 4 کیلوگرم برای هر نفر باشد، یعنی 4000 گرم در سال، که می شود چیزی حدود 11 گرم به طور روزانه. که می شود 2 قاشق چایخوری در روز.

از طرفی، حداکثر مصرف روزانه، چیزی حدود 50 الی 80 گرم در روز است، یعنی مقداری که از مرز آن نباید رد شویم. که می شود 5 الی 8 قاشق چایخوری در روز.

پس می توان گفت مقدار متوسط مصرف روزانه ی عسل 3 الی 4 قاشق چایخوری است.

 

این مقدار مصرف برای افراد عادی و سالم بدون فعالیت یا بیماری خاص است. پس چنانچه دچار بیماری خاصی هستید، یا اینکه فعالیت شما با افراد عادی فرق می کند، بهتر است از یک مشاور تغذیه کمک بگیرید.



 

سالم و تندرست باشید

www.asaltop.ir 

شاخص گلیسمی (گلوکز) چیست؟

شاخص گلیسمی (گلوکز) چیست؟

همانطور که همه می دانیم، یکی از منابع مهم تغذیه ی بدن، کربوهیدراتها یا همان قندها هستند. قند مورد استفاده ی بدن، گلوکز است. 

               هر ماده ی غذایی که می خوریم، در بدن ما قند آزاد می کند. یعنی همان گلوکز خودمان! اما سرعت آزادسازی و در اختیار قرار دادن این قند به بدن، در مواد غذایی مختلف، سرعت های مختلفی دارد.

                نمای گلیسمی یا شاخص گلوکز، عددی است از 0 تا 100 که این سرعت را برای مواد غذایی مختلف نشان میدهد. البته این عدد هیچوقت صفر مطلق نخواهد بود. هر چه این عدد بیشتر باشد، قند سریع تر آزاد شده و در دسترس بدن قرار می گیرد و بالطبع میزان بیشتری گلوکز در بدن تولید می شود. در دراز مدت، این مساله بدن را دچار مشکلات قلبی عروقی و بیماریهایی مثل دیابت می کند. پس بهتر است تا جایی که می توانیم، از مواد غذایی با شاخص گلوکز پایین تر استفاده کنیم.

           بیماران دیابتی، باید روی شاخص گلوکز مواد غذایی که روزانه مصرف می کنند، بسیار حساس و دقیق باشند. بر خی مواد غذایی که شاخص پایینی دارند و برای این بیماران مناسبند عبارتند از: ۱) جو ۲) گندم خالص ۳) سویا  ۴) هویج  ۵) کلم بروکلی  ۶) گل کلم  ۷) کلم  ۸) قارچ  ۹) پیاز  ۱۰) فلفل دلمه  ۱۱) گوجه فرنگی  ۱۲) فلفل  ۱۳) چغندر  ۱۴) کدو تنبل  ۱۵) سیب  ۱۶) انگور  ۱۷) گلابی  ۱۸) پرتقال  ۱۹) توت فرنگی  ۲۰) نارگیل  ۲۱) هلو  ۲۲) گریپ فروت  ۲۳) بادام زمینی  ۲۴) گردو  ۲۵) آجیل بادام زمینی  ۲۶) لوبیا  ۲۷) عدس  ۲۸) شیر  ۲۹)  کشک

در این تصویر، برخی از مواد غذایی به همراه شاخص گلوکزشان نشان داده شده است.

 

 

عسل یا شکر، مسئله این است...

عسل در مصاف با شکر!!!


عسل و شکر هر دو جزو مهم ترین شیرین کننده های مورد استفاده ی انسان هستند. در این مطلب، می خواهیم یک مقایسه ی کلی بین این دو رقیب دیرینه انجام بدهیم و ببینیم کدام یک از این دو شیرین کننده، مفید تر و بهتر است...

هم عسل و هم شکر، حاوی گلوکز و فروکتوز هستند. اما باید توجه داشت، طی فرآیندهایی که در کارخانه روی شکر انجام می شود، اسیدهای ارگانیک، پروتئین، عناصری نیتروژنی، آنزیم ها و ویتامینهای این محصول از بین می روند؛ در حالیکه عسل، بعنوان یک شیرین کننده ی طبیعی، در زمان بسته بندی، تنها کمی حرارت می بیند. همچنین، عسل حاوی ویژگیهای آنتی اکسیدانی و ضدباکتریایی نیز هست که نمی توان آنها را در شکر پیدا کرد.

 

سه نکته ی تغذیه ای هست که شما را نسبت به مصرف عسل به جای شکر، راغب می کند:

 

یک

هر قاشق غذاخوری شکر یا ساکاروز، 46 کالری دارد، در حالیکه هر قاشق غذاخوری عسل، 64 کالری دارد. از آنجایی که عسل دارای کالری بیشتری است، پس می توانیم با مصرف کم آن، کالری مورد نیاز بدنمان را تامین کنیم، همچنین قدرت شیرین کنندگی عسل از شکر بیشتر است. این امر باعث می شود شما کالری اضافی کمتری نیز دریافت کنید. همچنین در دراز مدت از نظر اقتصادی هم به صرفه است. همینطور، شوکه  می شوید وقتی بدانید در هر قوطی نوشابه 10 قاشق چایخوری شکر استفاده شده، یا اینکه در هر قالب شکلات 7 قاشق چایخوری شکر وجود دارد!!!

 

 دو

شکری که روی میزتان جا خوش کرده است، ساکاروز است. ساکاروز نوعی قند مرکب است که از دو مولکول چسبیده به هم تشکل می شود. وقتی شکر می خوریم، معده ی مجبور می شود برای تجذیه ی این دو مولکول و استفاده از انرژی آنها، از آنزیمهای خودش استفاده کند. اما عسل کاملاً فرق می کند. زنبورهای عسل نوعی آنزیم خاص را به شهد اضافه می کنند که ساکاروز را تبدیل به گلوکز و فروکتوز می کند- این دو نوع قند، از نوع قندهای ساده ای هستند که بدن مستقیماً جذبشان می کند.

به همین دلیل، شاخص گلایسمی عسل نسبت به شکر، پایین تر است. شاخص گلایسمی (Glycemic Index) اثر غذاهای مختلف بر سطح گلوکز خون را اندازه گیری می کند. هر چه میزان GI کمتر باشد، جذب و ورود قندها به جریان خون آرامتر صورت می گیرد و فرآیند هضم، آرام تر و سالم تر انجام می شود.

دکتر ران فِسِندِن، در کتاب انقلاب عسل می گوید: با این سرعتی که شکر، سطح گلوکز خون را بالا می برد، می تواند برای بدن افرادی که در سوخت و ساز گلوکز مشکل دارند، منجر به ایجاد مشکلاتی عدیده ای شود... وقتی مواد غذایی که دارای میزان بالای ساکاروز هستند، مصرف می کنیم، در حقیقت بسیاری از مواد مغذی مفید و لازم برای بدن را از رژیم غذاییمان حذف کرده ایم، در نتیجه در معرض ابتلا به خیل عظیم بیماریهای مزمن قرار میگیریم، بیماریهایی همچون دیابت، بیماریهای قلبی، برخی از انواع سرطانها، پوکی استخوان و حتی بیماریهای عصبی همچون ام اس و...

 

دو

بر خلاف عسل، شکر از هرگونه مواد معدنی یا ویتامین ها خالی است (به این مساله کالری خالی گفته می شود)، شکر روی مواد مغذی بدن را می پوشاند تا در سیستم بدن بسوزند. وقتی تمامی این مواد مغذی سوختند، سوختِ کلسترول بد و اسیدهای چرب در بدن دچار تاخیر می شود، این امر باعث پیدایش کلسترول بالا و ابتلا به چاقی می شود که در این حالت، اسیدهای چرب روی اندام ها و بافت ها را می پوشانند. همین است که میبینیم افراد چاق دچار مشکلات تغذیه ای و مشکلات سلامتی هستند.

پیام ما این است که اگر به سلامتی و تناسب اندام و وزن خود اهمیت می دهید، عسل انتخابی هوشمندانه تر نسبت به شکر است. در کنار تمامی اینها، به جرات می گوییم که از نظر طعم و مزه، شکر نمی تواند رقیبی برای عسل باشد.

WWW.ASALTOP.IR