وقتی خانمی باردار می شود، معمولاً یک لیست بلند از بایدها و نبایدها برای خودش تهیه می کند. این لیست شامل مواد غذایی است که باید بخورد، کارهایی است که باید انجام دهد و همچنین کارهایی است که نباید انجام دهد. این کار برای رشد صحیح جنین و زایمان بهتر مادر انجام می شود.
عسل هم در این لیست قرار دارد. حالا ببینیم این ماده ی غذایی ارزشمند در کدام دسته است: باید یا نباید؟
عسل جزو دسته ی بایدهاست!!! عسل طبیعی، اگر خالص و پاستوریزه باشد، برای خانمهای باردار بسیار مفید است. این فواید عبارتند از:
پس خانم های باردار تا جایی که ممکن است به جای شکر و فرآورده های آن از عسل طبیعی استفاده کنند.
دقت کنید که هر عسلی را از هر مکانی تهیه نکنید. عسل را از فروشگاههای معتبر و با برندهای معتبر تهیه کنید. زیرا برخی عسلهای غیر پاستوریزه حاوی باکتری های سمی هستند که ممکن است برای جنین مضر باشد.
شاید خیلی از ماها با شنیدن کلمه ی ام اس به وحشت بیوفتیم. این ترس طبیعی است، چرا که انسان در کل به سلامتی خودش حساس است و از بیماری گریزان.
ام اس (MS) چیست؟
ام اس یا سفت شدگی بافتی چندگانه، یک بیماری غیرقابل پیش بینی است که در اعصاب مرکزی رخ میدهد، و باعث قطع شدن یا اختلال در جریان انتقال پیامهای عصبی از اعضا بدن به مغز می شود. این بیماری غالباً پیشرونده است. ولی می توان سرعت پیشرفتش را کند کرد.
علت اصلی ام اس، هنوز مشخص نیست. اما اکثر محققان بر این باورند که افرادی با زمینه ی ژنتیکی ابتلا به این بیماری، پس از قرار گرفتن در برخی شرایط محیطی خاص(مثل محیط سم آلود) به این بیماری مبتلا می شوند.
خب، گفتیم سرعت پیشرفت ام اس قابل کنترله، حتی میشه مهارش کرد. مهار ام اس، نیاز به پیروی از یه رژیم غذایی مناسب و خاص داره. در مورد رژیم غذایی برای ام اس، توی روزهای آینده، مطلب میگذارم. اما بپدازیم به بحث عسل خودمون.
طبق گفته های طب سنتی، اعصاب انسان، سرد و تر هستش. پس به غذاهایی با طبق سرد، واکنش نامناسب داره. مثلاً دیدید اگه ماهی و ماست رو بخورین، یا دوغ زیادی مصرف کنین، بی حال میشین؟ این به خاطر سرد بودن طبع این غذاهاست. اعصاب شما تعادلش بهم میخوره و روی مغزتون اثر میذاره و احساس بی حالی میکنین.
عسل طبع گرمی داره، و مصرفش برای افراد مبتلا به ام اس مفیده. نسخه ی طلاییش هم مخلوط کردن یک قاشق غذاخوری عسل و یک قاشق چایخوری دارچین و زنجبیل هستش. چرا؟ چون این دو تا گیاه هم فوق العاده گرم هستند. توصیه میشه هر صبح این معجون قبل از صبحانه مصرف بشه.
نکته ی مهم اینجاست که: عسلی رو که استفاده میکنین، عسل خام باشه. یعنی اینکه حرارت داده نشده باشه و هنوز دیاستازش سر جاش باشه. یعنی شکرک بزنه!!! آنزیمها و ترکیبات حساس به گرمایی که داخل عسل هستن، خیلی برای درمان بیماری ام اس مفیدن و برای همین سعی کنین از عسلی که شکرک زده یا میدونین حرارت داده نشده استفاده کنین.
همینطور می تونین برای اطلاعات بیشتر به سایت انجمن ام اس ایران هم سری بزنین.
سلامت و پیروز باشین
امروز میخوایم در مورد دیابت و مصرف عسل صحبت کنیم؛ اینکه بدونیم عسل واسه ی افراد دیابتی مضره، یا مفید!؟ اصلاً تأثیری روی مقدار قند خون داره یا نه؟
اما اصلاً دیابت چی هست؟ دیابت شیرین (diabetes mellitus) که معمولاً همون دیابت رو براش به کار می برن، مجموعه مشکلات متابولیکی (سوخت و ساز بدن) هستند که باعث میشن قند خون برای مدتی طولانی از حد طبیعی بالاتر بره. نشانه های متداول دیابت، تکرر ادرار، گرسنگی و تشنگی غیر طبیعی هستن. اگه دیابت درمان نشه، مشکلات زیادی رو به همراه داره. آسیب جدی به کلیه ها، کبد، چشم ها و حتی دچار شدن به کما از عواقب خطرناک درمان نکردن دیابته.
حالا چرا انسانها به دیابت مبتلا میشن؟ دیابت به دو علت اتفاق می افته: یکی اینکه لوزالمعده توانایی تولید مقدار مناسب انسولین رو نداره، و یکی دیگه اینکه سلولها به انسولین تولید شده توسط لوزالمعده پاسخ مناسب رو نمیدن.
توی پرانتز: (انسولین چی هست؟... انسولین به زبان ساده کلید باز کردن انبار قند و چربی و استفاده ی اون توسط بدنه. به زبان علمی تر، انسولین یه نوع هورمونه که داخل لوزالمعده تولید میشه و سه وظیفه ی مهم داره: 1) تنظیم سوخت و ساز قندها 2) تنظیم سوخت و ساز چربی ها و 3) جلوگیری از تولید گلوکز توسط کبد. البته انسولین بیشتر دستور میده که چربی داخل بافتها ذخیره بشه تا اینکه تبدیل به انرژی بشه.)... بحث انسولین خیلی طولانی و پیچیده اس، اگه بتونم یه متن کامل رو براتون ترجمه می کنم و میذارم داخل سایت.
دیابت سه نوع اصلی داره:
دیابت نوع 1: این دیابت بخاطر ناتوانی لوزالمعده در تولید انسولین بوجود میاد. قبلا به این نوع دیابت ، دیابت کودکان، یا دیابت وابسته به انسولین هم گفته می شد. دلیل این امر هنوز نامشخص است.
دیابت نوع 2: این نوع دیابت به خاطر درست جواب ندادن سلولها به انسولین تولید شده بوجود میاد. یعنی چی؟ همونطور که گفتیم، انسولین کلید باز کردن انبار قنده، حالا وقتی این کلید، درست نباشه یا مثلاً کج باشه، نمیشه در انبار رو باز کرد... پس به همین دلیل هم سلولهای نمی تونن از این کلید استفاده کنن. قبلاً به این نوع دیابت میگفتن: دیابت غیروابسته به انسولین یا دیابت اولیه ی بزرگسالان. علت اصلی این نوع دیابت، وزن زیاد و تحرک کم هستش.
دیابت بارداری: در دوران بارداری اتفاق می افته، بدون اینکه سابقه ی قبلی ابتلا به دیابت دیده شده باشه. معمولاً مقطعیه و بعد از مدتی رفع میشه.
کنترل وزن، عدم استفاده از تنباکو و محصولات فرعیش، و همچنین تغذیه ی مناسب برای پیشگیری از این بیماری خطرناک خیلی مهمه. همینطور کنترل فشار خون برای افراد دیابتی همیشه باید انجام بشه.
دیابت نوع 1 با تزریق انسولین کنترل و احتمالاً درمان میشه و دیابت نوع 2 هم با دارو درمانی، همراه با یا بدون انسولین کنترل و درمان میشه.
خب بریم سر بحث اصلیمون: عسل برای دیابت چه حکمی داره؟
برای یه بیمار دیابتی، کنترل مقدار دریافتی کربوهیدراتها توی برنامه ی غذاییش به شدت اهمیت داره. چون حقیقتاً مسئله ی زندگی و مرگ طرف در میونه. مصرف نامنظم و بدون برنامه ی قندها میتونه صدمات جبران ناپذیری به همراه داشته باشه.
باید به این نکته دقت کنین، که عسل، مثل هر ماده ی شیرین دیگه ای، از کربوهیدراتها یا همون قندها تشکیل شده. وقتی از پزشکتون بپرسین که من عسل مصرف کنم یا نه، شاید جواب این باشه: نه نه نه نه!!!!
ولی بهتره بدونین، عسل طبیعی، اگه مقدار ساکارزش پایین باشه، برای افراد دیابتی مفیده. چطور؟
ببینید، قندهای عسل، قندهای ساده هستن: مثل گلوکز، فروکتوز و... اما قند موجود توی شکر، ساکارز هستش، ساکارز یه قند پیچیده اس که اول باید داخل بدن شکسته بشه و تبدیل به گلوکز بشه.
قند اصلی مورد استفاده ی بدن، گلوکز هستش.
حالا ما باید عسل استفاده کنیم یا نه؟ عسل انرژی بیشتری توی خودش داره، راحتتر مورد استفاده ی بدن قرار میگیره و از همه مهمتر اینکه نیاز کمتری به انسولین داره تا جذب بشه، اما... اما... اما، نباید بی رویه و به این امید که "عسل درمان همه ی بیماریهاست!!!" استفاده بشه.
بعد از یه تحقیق، متوجه شدن که عسل روی کنترل وزن و همچنین لیپیدهای خونی بیماران دیابتی تأثیر مثبت داره و برای همین، توصیه میشه مصرف عسل طبیعی جایگزین مصرف شکر بشه. یعنی اگه عسل مصرف بشه، دیگه شکر به هر شکل و نوعیش کنار گذاشته بشه.
دقت کنید: کمترین میزان ساکارز در عسل گشنیز، شوید و بعضی اوقات جعفری وجود داره. چیزی در حدود 0.2 درصد.
باز هم دقت کنید: عسل کُنار برای دیابتی ها اصلاً مناسب نیست، چون ساکارز بالایی داره.
و باز هم دقت کنید: مصرف بی رویه و خودسرانه ی هر ماده ی شیرینی، من جمله عسل، بدون مشورت با پزشک و کنترل مواد غذایی دریافتی، می تونه صدمات جبران ناپذیری به جا بذاره.
همیشه سلامت باشین
www.asaltop.ir
شیمی درمانی به زبان ساده، نوعی درمان تهاجمی بوسیله ی داروهای شیمیایی است. در این نوع درمان، سلولهای تکثیر شونده-حال هر چه که می خواهند باشند- مثل سلولهای خونی، و همچنین، سلولهای سرطانی، مورد حمله ی داروها قرار می گیرند.
عوارض معمول شیمی درمانی عبارتند از: خستگی، ضعف کلی، بی اشتهایی و مشکلات گوارشی، ریزش مو و خطر ابتلا به عفونت های مختلف. ابتلاً به عفونت به دلیل کاهش سلولهای سفید خون رخ می دهد.
داستان رابرت:
رابرت برونت، که یک مهندس تاسیسات در دانشگاه پلی موث بود و دو دختر داشت، مبتلا به سرطان مری شد. پزشکان تصمیم گرفتند او را شیمی درمانی کنند، و در مورد شیمی درمانی، همین مطالبی که در بالا گفته شد را برای او توضیح دادند...
اما در کمال تعجب رابرت می گوید: "من به میزان خیلی کمی دچار ریزش مو شدم، که الان هم موهایم در حال رشد مناسب هستند. تعداد سلولهای خونی ام همیشه مناسب بود. فقط گاهی احساس خستگی می کردم، که با استراحت برطرف می شد. آنقدر خوب بودم، که خودم پیشنهاد دو جلسه شیمی درمانی اضافی دادم!!! در حال حاضر هم خیلی خوب و عالی هستم و تومور به طور کلی محو شده است."
اما دلیل این اتفاق جالب چه بود؟
رابرت می گوید، من عسل طبیعی و خالص زیادی استفاده می کردم، تقریباً هفته ای 1 کیلو و 200 گرم. البته این به خاطر بیماری ام نبود، من کلاً به عسل علاقه داشتم و ناخودآگاه مصرف عسلم را در این مدت بیشتر کردم. و خودم هم نمیدانستم عسل به من کمک کرده است.
تحقیقات نشان میدهد که اگر عسل خالص باشد، خاصیت ضدعفونی کنندگی بالایی دارد. زخم را بهبود می بخشد و به تکثیر سریع تر سلولهای خونی کمک بسیاری می کند. همچنین به دفع سریعتر سلولهای مرده کمک می کند.
www.asaltop.ir